آخرین چهارشنبه هرسال ایرانی که بهعنوان ”چهارشنبهسوری” نامگذاری شده, در ایران از هزارانسال پیش با جشن و مراسم ویژهیی همراه بوده است. مراسم در آخرین سهشنبه شب سال با افروختن آتش و پریدن از روی آن، برگزار میشود. در نوشتههای برجایمانده از دورانهای قدیم ،از این جشن ملی بوتهسوزانی و پایکوبی در اطراف آن، به عنوان جشن سوری یاد شده است . گفته می شود جشن سوری ( سوریک ) بهقدمت نوروز است و مورخان آلمانی معتقدند، قدیمیتر از نوروز است و به تمامی آرینها تعلق دارد. برخی، مبدأ ”چهارشنبهسوری” را بهزمانی که زرتشت، گاهشمار جدیدی خلق کرد و در آن با ایجاد سالهای کبیسه، تاریخهای گذشته را منظم نمود، مرتبط میکنند. برخی دیگر قدمت چهارشنبهسوری را چندهزارسال پیشتر میدانند. ازآنجاکه در روزگار باستان، آتش یکی از مهمترین عناصر کمکی انسان برای زندگی روزمرهاش بوده، ایرانیان به آتش، احترام زیادی میگذاشتند و در جشنهای خود آتش روشن میکردند. ”چهارشنبهسوری” جشنی است که در آن روحیه صفا و صمیمیت و شادی در بین مردم اوج میگیرد. بعداز گسترش اسلام در ایران، این سنت ملی همچنان طی 1400سال گذشته در بین مردم حفظ شده است. اما رژیم ضد ایرانی آخوندی، همهساله با برگزاری این جشن ملی مخالفت ورزیده و به آزار وسرکوب مردم و بخصوص جوانان بهخاطر برگـزاری آن پرداخته است.
عزت الله قریشی
سخنگوی جبهه آزادیخواهان مردم ایران
Advertisements